Op het kaartje stond te lezen:
“U hebt niet de service gehad die u van ons mag verwachten, Univé”.
Voor alle duidelijkheid, ik voel me goed en was ook zeker niet op zoek naar ‘sorry’s’ of ‘excuses’ van mijn zorgverzekeraar. Maar toen ik ze enkele weken geleden telefonisch vragen wilde stellen over mijn premie, melde de vrouwenstem (op band) dat er een wachttijd was van 20 minuten….
Het idee om zo lang verplicht naar ongevraagde muziek te moeten luister, deed mij niet alleen huiveren maar riep nog meer vragen op dan ik al had. Met een ‘Wie niet horen wil, moet maar voelen’ gevoel, besloot ik in de pen te klimmen om dit ‘Zorg Instituut’ duidelijk te maken dat het vanuit maatschappelijk moreel oogpunt beter zou zijn om een toegankelijk en laagdrempelig ‘loket’ in het leven te roepen. Of dit nu het nieuwe ‘Klant-ontmoedigingsbeleid’ is, of ‘gewoon’ druk, doordat klanten met te veel vragen zitten, is mij nog niet duidelijk geworden.
Ze tonen hiermee in ieder geval een blijk van beterschap.
Ik wens hun nog een zalig Pasen en… bedankt voor de bloemen!